Filmrecensie: Snowed in for Christmas (2021) Geregisseerd door Jason Bourque


Met een titel als "Snowed in for Christmas" kun je twee kanten op. Of het gaat een lugubere horror film zijn, of één die zo mierzoet gaat zijn dat de glazuur haast van je tanden af zal gaan springen. Deze film valt duidelijk in de laatste categorie.

Een veilige film

Misschien dat dit niet de meest slechte film is die je kunt treffen, maar ik kan aan de andere kant ook geen goede reden bedenken waarom je in de eerste plaats deze film zou moeten gaan kijken. Het is onschuldig en simpel genoeg en daarom is er ook niet veel om te haten aan deze film, maar het blijft ook één die wel erg vaak de gemakkelijk en ook veilige route kiest.

Probeert op geen enkele manier te verrassen

Verwacht alsjeblieft geen indringende drama of verrassende ontwikkelingen in deze film. Alles blijft daar veel te onderontwikkeld door. Het lijkt ook werkelijk geen idee te hebben hoe het wel dingen goed kan laten ontwikkelen, aangezien zelfs de meest basale dingen de mist in gaan.

Laten we liefdesverhaal bijvoorbeeld nemen. Het verloopt niet alleen enorm voorspelbaar, maar het is ook nog eens enorm slecht aangepakt. Zo is totaal niet duidelijk waarom de twee hoofdpersonen in eerste instantie elkaar niet mogen qua persoonlijkheid, maar daarna wordt ook nooit echt duidelijk waarom de twee langzaamaan naar elkaar toegroeien en elkaar stiekem toch wel heel erg leuk vindem, al durft uiteraard geen van de twee dit ook uit te spreken. Wat volgt is een hoop gedans om dingen heen, waarbij vanaf het eerste moment al duidelijk is hoe dingen zullen gaan eindigen en waarbij alle personages, los van de twee hoofdpersonages, ook exact weten wat er gaande is tussen de twee. 

Het is eigenlijk ook constant wachten op het moment dat er zand in de machine komt waardoor de twee toch niet samen zouden kunnen zijn, maar dit moment (ja, spoiler wellicht) komt eigenlijk nooit. Met andere woorden, er zit niets in de film waardoor je verrast wordt of waardoor je gegrepen zou worden door het drama (er is immers eigenlijk helemaal geen drama) of liefdesverhaal.

Onvolwassen en onrealistisch

De film zit ook vol met personages, gespeeld door matige acteurs, waar ik persoonlijk heel erg jeuk van krijg. Mensen die constant erop blijven hameren dat je voor een goede carrière zou moetne gaan, maar tegelijk ook dat je je dromen na zou moeten jagen en mensen die met hun ellebogen (figuurlijk gesproken) in je zij zitten te porren wanneer je met een man/vrouw binnen komt wandelen ergens en vragen wie die 'cutie' is en of jullie al een stelletje zijn, alsof je weer op de basisschool zit. 

En over onrealistisch gesproken. Net als de film als geheel, zijn ook de twee kinderen constant braaf en vinden ze alles helemaal leuk en hilarisch. Het draagt eraan bij dat de film echt veel te braaf en vlak blijft voelen, al moet gezegd worden dat dat tegelijkertijd deze film ook prima maakt om te kijken als simpel vermaak rond de kerstdagen.

Vliegt nooit uit de bocht

Dat de film nooit wat 'geks' doet of ergens mee de bocht uitvliegt, houdt ook in dat de film zichzelf nooit de kans geeft om dingen ook enorm fout of slecht te kunnen doen. Dat het de film weinig bijzonder doet en als geheel ook wel heel erg simpel en vlak blijft is natuurlijk in dit geval de keerzijde van deze medaille.

5/10


Bekijk trailer