Filmrecensie: Glass Onion: A Knives Out Mystery (2022) Geregisseerd door Rian Johnson


Ondanks dat de eerste "Knives Out" film uit 2019 verre van een slechte film is, was ik toch geen enorme fan. Een whodunnit was het eigenlijk niet en deed vaak dan ook te weinig met zijn mysterie en de lading aan goede acteurs die het vast had weten te leggen. In dat opzicht lag de lat voor mij ook iets minder hoog wat deze tweede film betreft, maar het is in ieder geval positief om te zien dat het in een aantal opzichten een absolute verbetering is.

Zijn eigen stijl

Voor het grootst gedeelte weet "Glass Onion: A Knives Out Mystery" zelfs een hele goede film te zijn. Leuk, redelijk verrassend, maar bovenal ook vrij origineel.

Niet zozeer alleen origineel met het verhaal, maar het weet ook op een knappe en leuke manier een geheel eigen stijl te vinden. Een stijl die echt wel doet denken aan de Agatha Christie whodunnits van weleer, maar tegelijk ook enorm modern en eigentijds is. Het kan dan ook echt als een product van deze tijd gezien worden, met zijn subtiele en ook iets minder subtiele verwijzingen naar bepaalde personen, gebeurtenissen en bedrijven. Het weet vaak dan ook knap een maatschappelijke satire te zijn, zonder dat het hier teveel de nadruk op wil leggen. Het is op en manier gedaan dat je het allemaal zal herkennen zodra je het herkent, maar zo niet, zal het niet als verwarrend of storend voor je werken.

De perfecte balans is nog niet gevonden

Belangrijkste aan dit soort films blijft echter het mysterie en in mindere mate ook de spanning. Dit is ook zeker goed aanwezig in de film, al zorgt de komedie van de film er ook voor dat dit af en toe wel erg naar de achtergrond verdwijnt, ter faveure van zijn vermaak.

De balans is dan ook wel wat zoek af en toe en ondanks dat de film een goede eigen stijl weet te vinden blijft het ook een stijl die, na twee films, nog altijd wat in ontwikkeling lijkt. Veel dingen zijn al verbeterd ten opzichte van de eerste film, maar geperfectioneerd kan ik het echt nog niet noemen. De potentie blijft echter wel duidelijk daar, dus ik zou er ook absoluut geen problemen mee hebben wanneer besloten zou worden om meer Benoit Blanc moordmysteries gemaakt zullen gaan worden.

Knap en effectief opgedeeld

Waar de film goed mee uit weet te blinken is dat het in twee gedeeltes opgedeelt zou kunnen worden, die echter tegelijk ook nog altijd sterk met elkaar verbonden zijn.

Het eerste gedeelte van de film kan logischerwijs gezien worden als de opbouw, maar ook het gedeelte waar de film het meeste mysterie uit weet te halen. Het tweede gedeelte is meer gericht op het 'hoe', zonder dat ik hier verder al te veel spoilers over weg zou willen geven. Het is echter een manier van verhaal vertellen die vrij prettig werkt en de film ook zowel veel variatie als tempo weet mee te geven. Iets wat ook wel nodig is bij een film die ruim twee uur lang is.

Goede personages

Naast de komedie zelf weet de film ook veel vermaak te halen uit zijn personages, die het ditmaal ook veel ruimte weet te geven.

Natuurlijk is iedereen altijd een verdachte in dit soort films, waarbij het ook echt wel nodig is dat een ieder een duidelijke eigen, zij het wat overdreven, persoonlijkheid meegegeven wordt. Dit overdreven aspect weten de acteurs echter goed mee om te gaan en ook Benoit Blanc, opnieuw gespeeld door Daniel Craig, komt deze keer duidelijk beter uit de verf, als een mix tussen legendarische detectives Poirot en Columbo.

Vermakelijk en goed, ondanks enkele zwakheden

De film weet goed te vermaken en een goede manier te vinden om zijn verhaal te vertellen in een knap gefilmde en geheel eigen stijl, waarbij de balans af en toe echter wel wat zoek lijkt. Leuk en binnen zijn genre zeker ook goed, maar desondanks geen film die ik snel weer eens opnieuw zou willen gaan kijken, wat niet wegneemt dat de film wel degelijk prima aan te bevelen valt.

7/10


Bekijk trailer