Filmrecensie: Paradise City (2022) Geregisseerd door Chuck Russell


Vroeger was een film waarin zowel Bruce Willis, John Travolta en Stephen Dorff in speelden iets om enorm naar uit te kijken. Tegenwoordig is het meer iets waardoor alle alarmbellen afgaan. En ja, dit is ook absoluut niet meer dan een enorm goedkoop gemaakte B-film, maar dat gezegd hebbende: het is absoluut niet het slechts wat het genre te bieden heeft.

Hoe groter de naam, hoe kleiner de rol

Waar je ook altijd gerust van uit zou kunnen gaan bij dit soort films: hoe groter de naam, hoe kleiner zijn of haar rol in de daadwerkelijke film zal gaan zijn. Dit is dan ook absoluut geen film waar of Willis, Travolta of Dorff de hoofdrol in vertolken. Toch zijn hun rollen nog wel enigzins groter dan je wellicht vooraf zou verwachten.

Zo is Travolta ook best goed en vermakelijk als de grote slechterik. Uiteindlijk zou ik zelfs willen zeggen dat hij het beste is wat deze film te bieden heeft. 

Gezien zijn huidige gezondheid is het ook belangrijk om te vermelden bij zijn meest recente films, maar deze film is duidelijk gemaakt toen Bruce Willis nog aardig goed was. Ik zou haast zeggen dat hij vaak als vanouds door de film heenbeweegt en geen problemen heeft met de tekst, al is ook duidelijk dat hij moeite had om enigzins emoties in zijn rol te leggen. Toch blijft het echt wel heerlijk om Travolta en Willis samen in scènes te zien. Ik denk ook niet dat de grootste Bruce Willis fans enorm teleurgesteld zullen gaan zijn met zijn rol in deze film.

Matig en standaard verhaal, dat wel vermaakt

Waar deze films vaak niet mee uitblinken is het verhaal. En nee, ook in dit geval is het wel erg standaard en simplistisch allemaal. Toch kan ik het niet enorm slecht noemen. Misschien is het punt ook wel een beetje dat ik veel van dit soort films heb gezien, die enorm veel slechter om te volgen waren met zijn verhaal.

In dit geval is het verhaal op zijn minst heel aardig te volgen en is het, binnen de context van de film, ook niet eens zo enorm belachelijk allemaal. Natuurlijk mist het goede spanning, logica en goede verrassingen, maar het is absoluut niet vervelend om te moeten volgen allemaal. Ik kan zelfs zeggen dat ik me vaak wel degelijk vermaakt voelde zelfs.

Voldoende variatie

De film heeft niet eens zo gek veel actie te bieden, maar toch is dit geen enorm bezwaar. De film weet namelijk wel een heel aardig tempo vast te houden en ook genoeg variatie te bieden. 

Er zijn voldoende personages aanwezig in de film, die uiteraard weinig indruk maken qua ontwikkeling, maar toch vrij aardig om te volgen blijven. Daarnaast biedt de film ook voldoende variatie met zijn locaties en is het ook geen slecht geschoten film. Het is duidelijk dat Chuck Russell een ervaren regisseur is, voor wie deze film ook net even iets meer was dan zomaar een klus voor wat snel en gemakkelijk te verdienen geld.

Niet eens enorm slecht binnen zijn genre

Nee, ik ga hier verder echt niet zitten doen alsof het een geweldige genrefilm is, of één die überhaupt de moeite van het kijken waard is. Maar wanneer simplistische en meer macho-achtige B-actiefilms jouw ding zijn, dan zijn er absoluut slechtere en minder vermakelijke films om te kunnen kijken dan "Paradise City".

5/10


Bekijk trailer