Filmrecensie: A Splash of Love (2022) Geregisseerd door Heather Hawthorn Doyle


Dit soort films blinken vrijwel nooit uit qua originaliteit of verhaal in het algemeen, maar deze film weet nog net even een graadje minder te zijn dan zomaar de gemiddelde genre poging.

Weet zijn locaties niet goed te gebruiken

Natuurlijk zijn dit soort films ook altijd enorm inwisselbaar met elkaar. De grootste verschillen zijn vaak alleen terug te zien in de locaties waar het verhaal zich afspeelt. En deze film kiest niet eens zo'n gekke of slechte locatie. De film ziet er zelfs heel aardig uit en is prettig qua sfeer. Het weet het echter niet te gebruiken om dingen ook daadwerkelijk leuk of interessant te maken.

Matig verhaal

Vaak is er nog wel een soort van halfslachtig subplot aanwezig in dit soort films, waarin bijvoorbeeld een restaurant gered moet worden van de ondergang of een andere race tegen de klok waarin een bepaald doel gehaald moet worden. In deze film is het echter iets met orka's. Maar waarom dit nou allemaal zo enorm belangrijk is en wat het doel precies is, is mij ook na het zien van de film nog altijd onduidelijk.

Het weet dingen dan ook niet bijster interessant, laat staan meeslepend, te maken om te kijken. Het vertouwd dan ook min of meer puur op zijn liefdesverhaal, die echter veel te standaard en voorspelbaar is om dingen echt goed te kunnen redden.

Niet enorm leuk

De film is dus niet erg interessant om te kijken, maar echt leuk wil het maar ook niet worden. Het is nog allemaal lief en onschuldig genoeg, maar het verhaal en personages zorgen er wel echt voor dat er verder qua vermaak weinig te genieten valt.

Ik kan niet anders zeggen dan dat Rhiannon Fish een irritant hoofdpersoon weet te spelen. De manier hoe enorm overdreven ze zich gedraagd en overal op reageert begint al snel te vervelen. Ik heb haar vaker in dit soort films gezien, maar kan me niet herinneren dat ze daar in net zo irritant wist te zijn. Wellicht dat het ditmaal dan ook meer aan de regie ligt, of dat ze net evne iets te veel probeerde om ditmaal een meer komische benadering voor haar personage te kiezen. Ik zou willen zeggen dat dit het eniste probleem was met haar personage, maar de manier hoe enorm onwettend ze zich constant weet te gedragen, zelfs in haar eigen veld als een wetenschapper, is ook nog eens zeer onwaarschijnlijk en haalt haar personage onnodig verder omlaag.

Een aardige chemie

Natuurlijk blijft het in dit soort film echter voornamelijk om de chemie tussen zijn twee hoofdpersonen draaien. En deze is niet eens zo slecht in dit geval. Dit komt voornamelijk door Benjamin Hollingsworth, die zijn rol wel met verve weet te spelen. 

Ja, het liefdesverhaal zorgt ervoor dat de film ook nog zeker altijd prima om te kijken is voor de liefhebbers van het genre. Niets verrassends of te diepgaand, maar dat is ook absoluut niet iets wat je ooit van deze Hallmark Channel films hoeft te verwachten.

Alleen redelijk voor de echte liefhebber

De film zit vrij slecht in elkaar qua verhaal en vaak ook slordige montage. De personages zijn daarnaast niet de allerbesten of leukste die het genre je zou kunnen bieden, maar de chemie en het verdere onschuldige karakter van de film zorgt er alsnog voor dat het redelijk om te kijken blijft voor de liefhebber van dit specifieke genre.

5/10


Bekijk trailer