Filmrecensie: The Secret Gift of Christmas (2023) Geregisseerd door Christie Will Wolf


Zeker niet de beste kerstfilm die Hallmark ooit heeft uitgebracht, maar toch zou je de film nog altijd geslaagd kunnen noemen. Het weet goed een warme sfeer te creëren en in het verhaal is meestal ook voldoende gaande.

Qua emoties en wat het liefdesverhaal betreft laat het wel aardig wat steken vallen, waardoor "The Secret Gift of Christmas" uiteindelijk ook weer vrij gemakkelijk te vergeten is.

Weet zijn doel goed te dienen

De film dient zijn doel vrij aardig. Het is zeker waar dat dit een prima film is om je tijd mee te vullen en een leuke tijd mee te hebben.

Het weet er vrij aardig in te slagen om met zijn onschuldige en vrolijke sfeer een prettige kerstfilm te creëren, die uiteraard enorm veilig is, maar logischerwijs ook nergens mee uit de bocht vliegt. Het maakt dingen niet onnodig gecompliceerd, zwaar of onplezierig om te kijken, wat vaak toch ook wel veel waard blijft voor dit soort films. Het is dan ook een prima film om te kijken, wanneer je in de stemming bent voor iets simpels om te volgen, waarbij ook niet te zwaar op emoties wordt ingespeeld. 

Veilig en vertrouwd

Dat er niet enorm op je emoties wordt ingespeeld heeft uiteraard ook een keerzijde. Het houdt dingen vrij oppervlakkig om te volgen en de film moet het dan ook vooral van de beelden- en niet zozeer van zijn verhaal hebben, wat het creëren van de sfeer betreft. 

Toch heeft het verhaal ook nog altijd genoeg variatie in zich om dingen net interessant genoeg te houden, al verloopt vrijwel niets ook daadwerkelijk origineel. Dat is dan ook niet het voornaamste doel van dit soort films. In plaats van je te verrassen is het er meer mee bezig om zo veel mogelijk herkenbare situaties en personages neer te zetten, waar je je als kijker veilig en vertrouwd mee zal gaan voelen.

Sprookjeswereld

Toch blijven bepaalde clichés ook wel vrij vervelend. Het zijn niet eens zozeer de clichés die de film voorspelbaar om te kijken maken, maar meer de clichés waarvan ik niet goed begrijp waarom ze altijd terug blijven keren in dit soort films.

Zo kun je er de klok gelijk op zetten dat wanneer één van de hoofdpersonages een alleenstaande ouder is, de partner overleden zal zijn. Misschien dat dit een simpele en goedkope manier is om bepaalde emoties mee op te bouwen, zonder dat de film je verder dingen moet laten zien en vertellen, maar het is altijd vrij bijzonder dat dit soort films het beeld creëren dat mensen nooit 'gewoon' uit elkaar gaan en liefde voor eeuwig is. Haast een sprookjeswereld, wat dit soort films ergens wellicht juist ook nodig hebben

Goede acteurs, zonder goede chemie

Uiteindelijk staan of vallen dit soort films voornamelijk bij zijn liefdesverhaal. Cruciaal hierbij is of de hoofdrolspelers wel of geen goede chemie hebben samen.

In dit geval is de chemie niet enorm aanwezig. Of misschien beter gezegd: het wordt nooit heel geloofwaardig gemaakt dat dit twee personnen zijn die voor elkaar zouden gaan vallen en voor elkaar gemaakt lijken te zijn. Het is ook absoluut geen film waar de vonken van af springen, wat de romantiek betreft. 

Dit komt in dit geval echter voornamelijk door het schrijfwerk en niet zozeer de acteurs. De acteurs zelf zijn namelijk vrij aardig en maken de film ook prima om te kijken. Met name Christopher Russell is erg charismatisch, terwijl hij ook knap iets kwetsbaars blijft houden.

Prima binnen zijn genre

Er zijn absoluut minder geslaagde films om te kijken. Zonder ooit uit te blinken, weet het prima zijn doel te dienen. Het is dan ook echt wel een vrij aardige, warme, vermakelijk en veilige romantische kerstfilm om rond de kerstdagen te kijken.

6/10


Bekijk trailer