Filmrecensie: Living (2022) Geregisseerd door Oliver Hermanus

---

Probleem met remakes is dat het altijd onvermijdelijk is om ze met het orgineel te vergelijken. Wat dat betreft staat "Living" niet met 1-0 achter, maar misschien wel met 3- of 5-0, aangezien het Japanse origineel "Ikiru"zonder twijfel één van de beste films is die ooit is gemaakt. 

Een enorme reus om tegen op te moeten boksen, maar gelukkig maakt "Living" het ook niet te lastig om de film op zichzelf te kunnen beoordelen. Het is anders en origineel genoeg van zichzelf en weet zelfs een andere toon aan te slaan die vrij prettig voor de film weet te werken.

Weet anders genoeg te zijn

Nee, de film weet zeker niet zo in te slaan of een indruk achter te laten als het origineel van Akira Kurosawa uit 1952. Echter, de andere locaties, taal en het feit dat deze film in kleur is geschoten blijkt uiteindelijk al voldoende voor deze film om anders en origineel genoeg aan te voelen, zodat je ook minder de drang voelt om het constant met het origineel te willen vergelijken.

Het feit dat de film een dik halfuur korter is laat ook wel zien dat het veel anders doet en bepaalde dingen zelfs geheel laat vallen. Iets wat uiteindelijk niet verkeerd voor de film uitpakt, aangezien het de film kansen geeft om dingen net even iets anders aan te gaan pakken. Een aanpaak die er uiteindelijk misschien net even iets minder op gericht is om je te emotioneren, maar meer om je te inspireren en in zekere zin ook vermaken.

Goede balans

Ja, gek genoeg is "Living" een vrij positieve film, ondanks zijn zware onderwerp. Iets wat ook zeker wel goed bij de thema's van de film weet te passen. Niet dat het dingen lichtzinnig benaderd, maar het probeert zijn emoties zeker ook nooit te forceren.

Het weet een juiste belans te vinden met zijn benadering, waarin het dingen goed gaande en in zekere zin plezierig weet te houden, maar tegelijk af en toe ook wat afremt en de ruimte vindt om zijn drama te laten ontwikkelen. Het soort drama dat goed herkenbaar en voelbaar weet te zijn, zelfs al je zelf nog nooit iets vergelijkbaars hebt meegemaakt. 

Bill Nighy weet zijn personage te laten werken

Dat zijn drama- en de film in het algemeen goed weet te werken valt uiteraard aan meerdere dingen te danken, maar met name aan zijn acteurs. Of acteur in dit geval, aangezien "Living" echt wel een film is die met name alleen om zijn hoofdpersoon draait.

Bill Nighy weet deze 'last' gelukkig prima te dragen en weet zijn personage sympathiek te maken wat behoorlijk knap is, aangezien het niet per se ook direct een enorm sympathiek personage is of iemand die veel rpaat en zijn emoties constant weet te uiten. Het is dan ook een meer subtiele rol van Nighy, waarin het de kleine dingetjes zijn die zijn personage enorm menselijk en uiteindelijk ook prettig om te volgen maken.

Niet grootst opgezet

Het is geen enorm gelikte film in de manier waarop het eruitziet en ook verder gefilmd is. Het is wel duidelijk dat deze film niet het grootste budget had, maar het weet hier goed mee om te springen.

Het is uiteraard ook niet een verhaal die enorm grootst en uitbunding verteld hoeft te worden. Het heeft er opzich wel genoeg aan dat het goed een bepaalde tijdsperiode weet neer te zetten, met prima uitziende sets en kostuums. De iets meer goedkope en simplistische benadering hindert de film dan ook verder nooit al te veel. Wel zorgt het ervoor dat de film 'slechts' op een bepaald niveau blijft steken. Je houdt dan ook toch het gevoel dat het één geweest zou zijn die nog hogere ogen gegooid zou hebben wanneer het door een meer bekende regisseur en met de steun van een grotere studio was gemaakt.

Werkt goed

Zeker anders en origineel genoeg als remake en ook op zichzelf een meer dan prima en effectieve film, die een goede balans weet te vinden met zijn benadering en thema's, waardoor "Living" zowel plezierig als meeslepend weet te werken met zijn verhaal.

8/10

Bekijk trailer