Filmrecensie: Sharper (2023) Geregisseerd door Benjamin Caron

---

Oude tijden herleven met deze film, alleen dan niet in de positieve zin van het woord. Het voelt erg als een thriller uit de jaren '90. met veel goede acteurs, maar met een script dat een langzame opbouw kent en voor een realistische benadering gaat, terwijl het verhaal zelf verre van geloofwaardge ontwikkelingen kent.

Twee helften

Je zou de film wel in twee helften kunnen splitten. Het eerste gedeelte is de opbouw, die te traag en nietszeggend verloopt om écht interessant te willen worden en in het tweede gedeelte van de film rol je van de ene ongeloofwaardige ontwikkeling in de ander, terwijl het op het eerste gezicht nog lijkt alsof de film zich knap weet te herpakken.

Ergens heb ik ook nog echt wel bewondering voor het verhaal, die vrij ingenieus in elkaar zit wanneer je je beseft waar het heen gaat. Verhaallijnen lopen knap door elkaar heen, waarbij de onderlinge verhoudingen tussen de personages telkens anders blijken te zijn dan je eerst had gedacht.

Begint al snel van toevalligheden aan elkaar te hangen

Hoe meer het verhaal zich echter ontwikkelt, hoe meer ook duidelijk wordt dat het van toevalligheden aan elkaar hangt, terwijl de film je wil doen geloven dat alles vooraf bedacht en gepland was door de personages.

En eerlijk, als de film het bij één, twee of hoogstens drie plottwists had gehouden was ik absoluut meer dan prima geweest met deze film. De film kent echter geen rem en na een stuk of vier plottwists (na verloop van tijd ben ik echt wel de tel kwijtgeraakt) zal je je er ook echt wel klaar mee voelen. Het is niet alsof je de draad kwijt zal raken, maar zaken worden echter wel nodeloos ingewikkeld gemakt. Het is niet enorm prettig om te volgen. ook omdat het met iedere twist wel steeds meer en meer lastig wordt gemaakt om echt met het verhaal mee te kunnen gaan.

Te veel twists

Wanneer de film met zo enorm veel twists blijft gooien wordt je er na verloop van tijd toch ook wel wat immuun voor. Zo weet je ook gewoon wanneer je opnieuw een twist krijgt te zien rond de 70ste minuut. dit zeker niet de laatste zal zijn de hetgeen wat als nieuwe 'waarheid' wordt gepresenteerd eindelijk opnieuw vast een truc of leugen zal zijn van één van de personages.

De film slaagt er niet goed in om dingen interessant te kunnen houden en weet de kijker juist steeds meer en meer van zich af te stoten. Met iedere 'verrassing', die na verloop van tijd ook steeds makkelijker te voorspelen worden, wordt de film meer en meer ongeloofwaardig, wat ook nog eens botst met zijn meer serieuze en realistische benadering. Ja en iets meer vermakelijke benadering had deze film op zijn minst meer plezierig om te kijken gemaakt kunnen hebben, maar dit was duidelijk geen optie voor regisseur Benjamin Caron, die zijn hand toch wat overspeelt met deze film.

Ook de goede acteurs weten het niet veel interessanter te maken

Natuurlijk blijft het nog wel altijd goed om de acteurs in actie te zien. de film heeft namelijk meer dan voldoende sterke acteurs met onder andere Julianne Moore, Sebastian Stan en John Lithgow.

Het is echter helaas niet zo dat ze ook veel goede dialogen krijgen om mee te werken en ondanks dat de personages op zichzelf echt wel sterk en interessant genoeg weten te werken, weet de dynamiek tussen de verschillende personages niet altijd goed te werken. Dit komt opnieuw ook met name door het feit dat de film te veel verrassingen op je bordje blijft gooien, waardoor je weet dat ook de onderlinge verhoudingen vaak niet zijn zoals ze op het eerste oog lijken.

Niet verschrikkelijk, maar absoluut teleurstellend

De film werkt af en toe echt wel heel aardig en lijkt vaak ook wel de goede kant op te gaan, tot het iets doet waardoor je weer moeite krijgt om er goed in mee te kunnen gaan.

Onnodig ingewikkeld, vol ongeloofwaardigheden, wat de film als geheel niet interessant- en zeker ook niet vermakelijk genoeg weet te maken.

5/10

Bekijk trailer