Filmrecensie: RRR (Rise Roar Revolt) (2022) Geregisseerd door S.S. Rajamouli

---

Het is wellicht wat kort door de bocht, maar soms lijkt het erop alsof veel films uit het oog hebben verloren hoe ze de kijkers vermaak moeten bieden. Realisme kan indrukwekkend en vaak ook heus wel vermakelijk zijn, maar toch goed er niets boven een belevenis waarbij je constant vermaakt wordt door overdreven vermaak, die het geen enkel probleem vind om een loopje te nemen met de realiteit. Films zijn immers het perfecte medium om daar vaak aan te ontsnappen als kijker.

Kwaliteits vermaak

"RRR (Rise Roar Revolt" is puur vermaak, aangepakt op de best denkbare manier. Het is een film die niet alleen 'dom' en 'simpel' vermaak wil bieden, maar dit ook nog eens wil doen door voor de beste kwaliteit.

Het is een enorm knap gemaakte film, die er zeer goed uit weet te zien. Camerawerk, regie, stuntwerk, muziek, special effects. Het is allemaal met enorm veel zorg gedaan, waardoor ook goed duidelijk wat voor enorme monsteroperatie het maken van deze film geweest zou moeten zijn. De kantjes worden er in geen enkel opzicht vanaf gelopen, wat zich uiteindelijk ook enorm sterk uit weet te betalen.

Enorme variatie

"RRR (Rise Roar Revolt" is wellicht één van de meest gevarieerde films ooit gemaakt, wat ook enorm aan zijn vermaak weet bij te dragen. Actie, musical, met hier en daar ook een snufje drama en romantiek. Tal van elementen die normaal gesproken niet logisch lijken om in één en dezelfde film te stoppen, maar de film weet er in te slagen om een uitermate effectieve balans tussen zijn verschillende gernes te vinden.

Het doet dit voornamelijk door simpelweg nooit lang of exclusfief op één ding te focussen. Tegen de tijd dat de film ook maar enigzins bijvoorbeeld de romantische tour op lijkt te gaan gooit het iets anders in het verhaal, waardoor het plotseling ook weer een hele andere kant op gaat. 

Dit zorgt er logischerwijs ook voor dat de film niet alleen enorm gevarieerd is, maar dat het ook voldoende verrassingen weet te bieden, voornamelijk door veel onverwachte en creatieve dingen te doen, zonder dat het de film rommelig of onoverzichtelijk weet te maken.

Simplistisch in zijn kern

In de kern blijft "RRR (Rise Roar Revolt) echt wel een redelijk simpele film wat zijn verhaal betreft. Het verhaal zelf is dus niet eens enorm creatief of verrassend, maar door de manier waarop de film het weet te brengen, in combinatie met zijn veelzijde variatie, weet het alsnog als dusdanig te werken.

Wat het verhaal betreft vertrouwd het voornamelijk op clichés, waardoor in dit geval de film vertrouwd en prettig aandoet. Dit omdat het zijn krankzinnigheid en clichés simpelweg omarmt en nooit pretendeert meer te willen zijn dan vermaak. Hierdoor verschaft de film zichzelf een hoop ruimte om goed los te gaan, ogenschijnlijk vaak zonder rem erop. Het resulteert in een aantal werkelijk unieke film momenten, die verre van geloofwaardig zijn, maar je toch op de banken zal brengen.

De clichés maken de film af en toe wat zwart-wit qua thema's en personages. Met name de Britse bezetters komen er niet heel positief vanaf. Ze worden neergezet als kwaadaardige James Bond-achtige schurken, waarbij de nuance vaak dan ook ver te zoeken is. Dit is echter niet heel anders dan hoe bijvoorbeeld Russen in de jaren '80 in Hollywood films werden neergezet en er bestaat dan verder ook geen twijfel over dat dit voornamelijk voor zijn vermaak gedaan is, al is uiteraard wat kwaad bloed tussen India en zijn voormalige bezetter. In dat opzicht zal het ook voornamelijk iets zijn waar mensen uit India zelf van zullen gaan smullen, zonder dat het overigens beledigend voor andere kijkers zou zijn. Daar is de film gewoonweg niet serieus gnoeg voor te nemen, in de positieve zin van het woord.

Ook voor de Westerse kijker

In de kern blifjt de film dus vrij simpel, maar dat houdt verder niet in dat het niet alsnog een aantal intressante dingen weet te doen met zijn verhaal.

Zo is de dynamiek tussen de twee hoofdpersonen met name interessant te noemen. Twee personages die enorm ver uit elkaar lijken te staan en soms ook letterlijk tegenover elkaar, maar die wel goed samen weten te werken. Het is ook vrij verfrissend om eens een film te zien die simpelweg om vriendschap draait, wat ergens de film ook meer herkenbaar- en makkelijk mee te identificeren maakt voor mensen. 

De vraag van veel Westerse mensnen zal daarnast ook zijn hoe goed deze film voor hen te kijken zal zijn, wanneer ze niet of nauwelijks bekend zouden zijn met films uit India. Het is absoluut anders dan Westerse films, maar ergens ook helemaal niet. Het doet aan als een film die ook in het Westen gemaakt had kunnen zijn, wanneer men daar niet vergeten zou hebben hoe film zo vermakelijk mogelijk te kunnen houden. Ik heb het dan met name over de kwaliteit van hoe het gemaakt is en in elkaar zit qua verhaal. Qua stijl zal het af en toe ergens wat wennen zijn voor de Westerse kijker, al is het absoluut niet moeilijk om mee te kunnen gaan met deze film.

Moeilijk om je niet vermaakt te gaan voelen

Meer dan 3 uur aan enorm gevarieerd vermaak, waarbij het lastig is om je niet vermaakt en geïmponeerd te voelen. Enorm knap gemaakt, met duizelingwekkende stunts en actie en oprecht goed camerawerk, die je helpen om meegesleept te worden in het simpele, maar daardoor zeker niet minder effectieve verhaal.

8/10

Bekijk trailer