Filmrecensie: Madres paralelas (2021) Geregisseerd door Pedro Almodóvar


Zelfs na al deze jaren denk ik dat er nog niet genoeg mensen zijn die het weten, maar Pedro Almodóvar films zijn altijd een klein feestje. Simplistisch in opzet en zijn grootte, maar groots in zijn subtiliteit en verrassingen. Films die over het gewone leven en de gewone mens gaat en zijn/haar alledaagse strubelingen, die nooit onrealistisch aandoen. "Madres paralelas" is geen uitzondering, al zou ik ook niet willen zeggen dat het Almodóvar zijn beste film is. Gelukkig is zelfs een iets mindere Almodóvar film nog altijd meer dan de moeite waard!

Typisch voor Almodóvar films

Eén van de dingen die ik voornamelijk aan een Almodóvar film waardeer is dat ze vaak enorm rechtlijning zijn, maar dat ze toch ook nooit zo verlopen als je verwacht. Altijd wanneer de film de ene kant op lijkt te gaan gebeurt er iets waardoor alles plotseling een totaal andere, onverwachtse wending krijgt. 

Dit geldt ook zeer zeker voor deze film. Je zou kunnen zeggen dat het twee helften heeft, die wel echt ook daadwerkelijk bij elkaar horen. De helften zijn verbonden door zijn hoofdpersonages, die naarmate de film verloopt zich blijven ontwikkelen, samen met het verhaal. Naast de personages, zijn de twee helften ook absoluut verbonden door zijn thema's. Sommige families heb je, sommigen vind je en anderen creëer je helemaal zelf. Ik denk dat dat uiteindelijk de boodschap van de film is, al is het natuurlijk ook meer dan prima wanneer je er zelf iets totaal anders uit zou halen. Dat is de kracht en het mooie van films.

Opnieuw een glasrol voor Cruz

Niet voor het eerst werkt Pedro Almodóvar opnieuw samen met Penélope Cruz. Een zeer vruchtbare samenwerken, die veel van Cruz haar beste rollen heeft opgeleverd. In deze film weet ze opnieuw te imponeren, met een zeker zelfvetrouwen en natuurlijke benadering waarmee ze haar rol weet te vertolken. Sterk, maar tegelijk ook breekbaar.

Alle andere acteurs zijn ook prima gecast in de film, al is het misschien waar dat het algehele niveau iets meer opgetilt had kunnen worden met een andere grote naam. Het komt nu vaak wel erg veel op Cruz haar schouders terecht. Niet dat ze dit niet goed aankan, maar zowel qua evenwicht als verdere gewichtigheid had een andere grote naam de film veel exrra's kunnen bieden.

De extra laag ontbreekt

Qua verhaal weet de film voor het overgrote gedeelte te intrigeren, maar tegelijk is het ook één die je niet overdreven lang bij zal blijven. Interessant, maar zeker niet altijd indrukwekkend. Daar ontbreekt net even dat laagje emotionele lading voor. Het is niet lastig om je betrokken te voelen bij het geheel, dus je hoef je aan de andere kant er zeer zeker gelukkig ook geen zorgen over te maken dat je de film vervelend of zelfs saai zou gaan vinden.

Meer dan het kijken waard

Absolute een meer dan prima film, maar vergeleken met het eerdere werk van Almodóvar geen hoogvlieger. Gelukkig wel nog altijd dus meer dan het kijken waard!

7/10


Bekijk trailer