Filmrecensie: A Boy Called Christmas (2021) Geregisseerd door Gil Kenan


Een film die terug probeert te gaan naar de oorsprong van het kerstfeest en de kerstman is zeker niet nieuw, maar zorgt toch vrijwel iedere keer voor iets unieks en bijzonders. Het is namelijk iets waar je alle kanten mee op zou kunnen en de fantastie de vrije loop kunt laten. Dat is ook zeker iets wat deze filn doet, wat het dan ook raar maakt dat de film zichzelf alsnog een aantal beperkingen oplegt.

Avontuurlijk zonder groots avontuur

De film pretendeert enorm avontuurlijk te zijn, maar het weet hier slechts gedeeltelijk in te slagen met zijn verhaal. Manier waarop het weet te slagen is door continue nieuwe personages te introduceren en de hoofdpersoon veel verschillede magische plekken te laten bezoeken door het verhaal heen. 

Waar het de mist mee in gaat is echter met het verhaal zelf. Er wordt vergeten om dingen ook daadwerkelijk avontuurlijk aan te laten voelen, door de film spanning mee te geven of een sterk hoofddoel te hebben.

Gebrek aan 'echte' magie

Er is slechts mondjesmaat gevaar aanwezig in de film en zelfs wanneer de grote slechterik, zeer goed gespeeld door Sally Hawkins, haar intrede doet, weet de film maar niet spannend- of echt interessant te worden. Ik begrijp dat de film bewust niet al te eng en spannend wil worden vanwege het feit dat het ook één is die zich voornamelijk op jonge kijkers richt, maar je moet toch iets van een conflict geven om goed mee te kunnen leven met de personages en het verhaal.

Het ontbreken hiervan doet ook absoluut afbreuk aan niet alleen het drama, maar ook de algehele sfeer van de film. Echt magisch wil het maar niet worden, ondanks de aanwezigheid van tal van fantasierijke locaties en kleurrijke personages. Probleem met veel van de personages is ook dat ze wel erg vlak blijven en uiteindelijk te weinig toevoegen aan het verhaa en dat de fantasierijke locaties er toch net echts teveel uitzien alsof ze uit de computer getoverd zijn. Wat natuurlijk ook daadwerkelijk het geval is.

Geen kerstklassieker

De film blijft tegelijkertijd onschuldig genoeg om toch alsnog leuk te vinden. Het heeft zijn hart duidelijk op de juiste plaats, om er maar een cliché tegenaan te gooien. Er is dan ook zeker niet veel om te haten aan deze film, die alsnog prima simpel vermaak weet te bieden. Ik kan me alleen werkelijk waar niet voorstellen dat er mensen zullen zijn die de film over een aantal jaar een kerstklassieker durven te noemen, of één die door gezinnen ieder jaar gekeken zal worden rond de kerstdagen, als een traditie.

Voor jonge kinderen prima

Wanneer het om jonge kinderen gaat zou er gerust een half- of zelfs heel punt bij mijn score mogen worden opgeteld. Ik kan goed begrijpen dat voor een kind deze film meer dan voldoende vermaak weet te bieden, maar als film blijven er teveel problemen aanwezig om het ook daadwerkelijk een goede film voor persongen boven de 12 te kunnen noemen

6/10


Bekijk trailer