Filmrecensie: Till Death (2021) Geregisseerd door S.K. Dale


Dit is natuurlijk absoluut een variatie op een Saw film, gecombineerd met een snufje "Panic Room" maar dan wel op een originle manier. Dus waarom daarover klagen? Wat vermaak betreft blijft dit dan ook een prima film om te kijken, al is het zeker niet zonder zijn problemen.

Veelbelovend begin

De film begint zeer sterk en veelbelovend, met zijn thriller en mysterie elementen. Een trage opbouw zorgt voor een goede sfeer, waarbij je blijft raden waar de film uiteindelijk heen zal gaan. Ondanks dat veel van de elemenent bekend voelen, weet de film toch origineel te zijn en daarmee je aandacht meer dan vast te houden.

Een zeer sterke Fox

De film werkt ook absoluut sterk en geloofwaardig dankzij de acteerprestaties van Megan Fox. Ik zou het misschien wel haar beste actreerprestatie tot nu toe willen noemen. En dat terwijl ze toch ook al zeker een hoop prima rollen achter haar naam heeft. Het is jammer dat de tweede helft van de film haar veel minder te doen geeft qua emoties. Het is ook de tweede helft waarin de film langzaam wat uit elkaar begint te vallen.

Aftakeling

Het punt waar de film wat begint af te takelen is gemakkelijk aan te wijzen. Het is vanaf het moment wanneer de personages gespeeld door Callan Mulvey en Jack Roth hun intrede doen, dat het verval begint. En dat is absoluut geen verwijt aan het adres van de twee heren. Het is namelijk het verhaal wat dan plotsklaps een oninteressante wending neemt. Oninteressant, omdat het er voor zorgt dat de film plotseling stukken voorspelbaarder wordt. Het is iets wat we al tal van keren in genre films gezien hebben en er wordt te weinig gedaan om het in een fris genoeg jasje te steken.

Het is ook vanaf dat moment dat vrijwel alle spanning, mysterie en sterk drama wegvalt. Ik zou er absoluut geen problemen mee hebben gehad als de gehele film alleen om Megan Fox had personage had gedraaid, gedurende de gehele tweede helft van de film. Dit was ook de riching waar de film in eerste instantie op afstuurde , tot het besloot om een draai van 180 graden te maken, waarna het niet meer opnieuw terug kon draaien. Erg jammer, want tot dat punt was ik absoluut aan het genieten van de film en was het één van de meest prerttig en originele genre films die ik in lange tijd had gezien.

Slechts half geslaagd

Het is natuurlijk wat onzinnig om te zeggen dat je alleen de eerste helft van de film zou moeten zien en dat je hierna gerust iets anders kunt gaan doen. Iedereen zal de film ook uiteindleijk uit willen zien, al kan ik me ook werkelijk niet voorstellen dat er iemand zal zijn die de tweede helft boven de eerste helft van de film zal gaan verkiezen. Heel zwart-wit gezegd is het dan ook niet meer dan een half geslaagde film, die gelukkig nog wel altijd voldoende goede elementen in zich heeft om dit tot een prima kijkervaring te maken.

6/10


Bekijk trailer