De wereld van de cinema verliest met Lee Tamahori een filmmaker die bruggen sloeg tussen culturen, generaties en continenten. Geboren in Wellington als zoon van een Ngāti Porou-vader en een Britse moeder, groeide hij op met verhalen over identiteit, strijd en trots — thema’s die later zijn oeuvre zouden kenmerken. Zijn blik was compromisloos eerlijk, zijn stem doordrenkt van empathie.
De doorbraak van een meesterverteller
Na een loopbaan als fotograaf en assistent-regisseur, kwam zijn grote doorbraak met Once Were Warriors (1994). De film, een rauw portret van een Māori-familie in een stedelijke omgeving, brak niet alleen box-office-records in Nieuw-Zeeland, maar bracht een culturele ommekeer teweeg. Met zijn intense realisme en sociaal commentaar zette Tamahori zijn land en volk op de wereldfilmkaart.
Hollywood en internationale erkenning
Zijn talent bleef niet onopgemerkt. In de jaren daarna regisseerde hij films als Mulholland Falls (1996), The Edge (1997) en Along Came a Spider (2001). Wereldwijde roem volgde met de James-Bond-film Die Another Day (2002), waarmee hij zijn veelzijdigheid als regisseur bewees. Ondanks het glitterlicht van Hollywood bleef Tamahori trouw aan zijn wortels — altijd op zoek naar de balans tussen spektakel en menselijkheid.
Terug naar de basis
In zijn latere jaren keerde hij terug naar Nieuw-Zeeland, waar hij opnieuw verhalen vertelde die diep geworteld waren in de Māori-cultuur. Films als Mahana (2016) en The Convert (2023) bewezen dat zijn artistieke hart nog altijd klopte voor de gemeenschappen en verhalen die hem grootbrachten.
Een nalatenschap van trots en moed
Op 7 november 2025 overleed Lee Tamahori op 75-jarige leeftijd, omringd door zijn familie. Hij laat een rijke erfenis na: een filmografie die generaties zal blijven inspireren en een voorbeeld van hoe film meer kan zijn dan vermaak — een spiegel, een stem, een daad van verbinding.
Zijn familie zei het het mooist:
“Zijn nalatenschap leeft voort in zijn whānau, zijn mokopuna, in elke filmmaker die hij inspireerde, in elke grens die hij doorbrak, en in elk verhaal dat hij vertelde met zijn briljante oog en eerlijke hart.”
