Filmrecensie: Speak No Evil (2022) Geregisseerd door Christian Tafdrup

Ja, komen wij Nederlanders er toch weer behoorlijk slecht vanaf in deze film...Maar alles voor de kunst en het vermaak natuurlijk! "Speak No Evil" is daarnaast ook zeker een film die niet geheel foutloos is, maar over het algemeen wel uitermate effectief weet te zijn. Een heerlijke psychologische thriller zelfs, met af en toe ook een vleugje horror, dankzij de Nederlandse inbreng.

Een ongemakkelijke film

In zekere zin blijft het natuurlijk jezelf kwellen om films te kijken die je uitermate ongemakkelijk weten te laten voelen. Wat dit echter natuurlijk ook betekend is dat het uitermate effectief weet te werken.

"Speak No Evil" is ook zeker zo'n film. Het is een film die je knap een onbehagelijk gevoel weet te geven, door dingen niet groots, maar juist enorm subtiel te pakken. Het is een film die langzaamaan dingen meer en meer ongemakkelijk weet te maken voor zijn twee Deense hoofdpersonen, gespeeld door Morten Burian en Sidsel Siem Koch. Dingen ontsporen niet constant, maar sporadisch en geleidelijk, waardoor het de film heel aardig lukt om ook een realistische sfeer op te bouwen. Het weet je hierbij ook steeds net genoeg te geven om je geïnteresseerd te houden, zonder ooit te veel over het plot weg te geven.

Geeft weinig weg

Het feit dat de film vrij weinig over zijn plot weggeeft weet er juist voor te zorgen dat het enorm spannend en ook wel degelijk eng weet te zijn. Er blijft iets enorm onbehagelijks aan het feit dat je simpelweg niet weet waar dingen uiteindelijk toe zullen gaan leiden en wat nou precies het uiteindelijk plan en doel is van het Nederlandse stel, gespeeld door Fedja van Huêt en Karina Smulders.

Dat er iets niet pluis is, is al wel snel duidelijk, maar het blijft lastig om je vinger er precies op te kunnen leggen. Dit is voornamelijk waarom "Speak No Evil" zo enorm effectief binnen zijn genre weet te werken. Zelfs beter dan met de gemiddelde genre-poging vaak het geval is.

Maakt niet alleen maar de juiste keuzes

Betaalt het zich allemaal uiteindelijk ook goed uit? Ja en nee.

'Ja', omdat ook het einde eraan bijdraagt dat je ook na afloop met een enorm ongemakkelijk gevoel blijft zitten. Maar 'nee', omdat ik niet per se zou willen zeggen dat het ook enorm geloofwaardig is allemaal. Het vertrouwt uiteindelijk wel heel erg op de contrasten tussen de twee stellen. Het geeft de film in zekere zin iets gemakzuchtigs, maar het is ook iets wat af en toe wel wat ten koste gaat van zijn geloofwaardigheid.

Er gebeuren gewoonweg een aantal dingen in de film waardoor het wat lastig blijft om de film goed serieus te kunnen blijven. De realistisch benadering van de film en de meer geforceerde thriller ontwikkelingen staan af en toe wel wat haaks op elkaar, al zorgt het er in het algemeen nooit voor dat de film niet goed genoeg om te kijken zou zijn.

Goede sfeer

Het is een film die uiteindelijk ook erg op zijn sfeer leunt. Misschien nog wel meer dan op zijn verhaal of acteerprestaties.

Gelukkig is er met de sfeer dan ook vrij weinig mis. De film kiest een sfeer en benadering die bewust klein en beklemmend wordt gehouden. Ik denk dan ook niet dat dit een film geweest zou zijn die net zo goed gewerkt zou hebben wanneer het een groter budget zou hebben gehad. Het is wel een film die echt goed met zijn budget en daaruit voortkomende beperkingen weet om te gaan en er zelfs een draai aan weet te geven waardoor het in de film zijn voordeel weet te werken. Het Europese film-sfeertje en de meer trage benadering draagt absoluut enorm veel bij aan de film zijn spanning en mysterie uiteindelijk.

Uitermate effectieve genrefilm

Een film die er knap in weet te slagen om je een ongemakkelijk gevoel te geven, die verder ook heel aardig met zijn verdere spanning en mysterie weet om te gaan. Het maakt niet altijd de beste of meest geloofwaardige keuzes met zijn verhaal of personages, maar dat weerhoudt "Speak No Evil" er uiteindelijk niet al te veel van om wel een uitermate effectieve genrefilm te zijn.

7/10

Bekijk trailer