Filmrecensie: The Whale (2022) Geregisseerd door Darren Aronofsky

Het is uiteindlijk niet heel erg lastig om mee te gaan in het verhaal van "The Whale". Daar is het te goed gemaakt- en met name ook geacteerd voor. Dit houdt echter niet in dat de film ook altijd goed meeslepend weet te zijn. Het weet realistisch- en in in dat opzicht ook effectief te werken. Maar is het ook altijd interessant? Dat is waar "The Whale" toch wel wat steekjes laat vallen.

Toch wat een gemiste kans

In meerdere opzichten is "The Whale" een hele geslaagde film te noemen, maar in sommige ook totaal niet. Het maakt de film niet eens zozeer onevenwichtig om te kijken, maar het maakt het uiteindlijk wel één die toch wat als een gemiste kans overkomt.

Het concept op zich valt namelijk wel sterk en interessant te noemen. Het voelt echter nooit alsof het ook het maximale uit dingen weet te halen, waardoor de film qua emoties en drama toch ook wel wat achterblijft. Niet dat het de film geheel oppervlakkig om te kijken maakt, maar het voelt vaak wel degelijk alsof er een laag mist, ondanks dat de film qua verhaal vaak wel degelijk goed de diepte in weet te gaan.

Niet geheel bevredigend

Voor het grootste gedeelte weet de film dan ook wel echt heel erg goed en interessant te werken als een karakterstudie, maar er komt een punt in de film waarop je je begint te beseffen dat dingen niet echt ergens heen zullen gaan. Bepaalde personages zullen niet gaan veranderen en bepaalde verhaallijnen die worden opgebouwt zullen niet tot een echt einde worden gebracht.

Het brengt de film toch wel wat tot stilstand en geeft de film al met al ook iets onbevredigends en zelfs wat doelloos. Je zou uiteindelijk dan ook over "The Whale" kunnen zeggen dat het een film is die niet enorm je leven zal gaan veranderen, of je deze nou wel of niet zal gaan kijken. Dat is niet erg. Het is namelijk niet iets wat iedere film hoeft te doen. Maar met zijn thema's en algehele concept had het wel degelijk de potentie om een blijvende indruk achter te kunnen laten. De film blijft nu toch wat steken op een niveau die goed is, maar dit niveau verder nooit echt weet te ontstijgen, ondanks alle kansen die het daartoe had.

Herkenbare thema's als een kracht

De film blijft echter in veel opzichten dus ook nog altijd wel degelijk heel goed gemaakt. Zo is het knap hoe de film wel constant je aandacht vast weet te houden, ondanks dat het zich in een vrij kleine ruimte afspeelt, met ook slechts een handjevol verschillende personages.

Het brengt je beter in de wereld van de hoofdpersoon en daarmee ook in zijn hoofd. Ondanks dat (hopelijk) weinig mensen zich één op één zullen kunnen identificeren met de hoofdpersoon, zit de film wel degelijk vol elemenenten waarmee veel kijkers zich zullen kunnen identifceren. Thema's als eenzaamheid, zelfliefde, het leven met verlies en verdriet. Een reden waarom "The Whale" ook wel degelijk goed aansprekend weet te zijn en waardoor dingen ook al snel interessant weten te worden, zonder dat de film hier verder overdreven veel voor hoeft te doen.

De film ziet er daarnaast ook nog eens schitterend uit om naar te kijken. Het camerawerk is overduidelijk bewust zo duister mogelijk gehouden om de film iets beklemmends mee te geven. Een duisternis die gelukkig niet onplezierig voor het oog werkt en ook nog altijd goed de geweldig uitziende make-up effecten weten te belichten.

Gedragen door het acteerwerk

Overtuigende make-up hebben is natuurlijk één ding, maar zonder goede acteurs zal het alsnog niet overtuigend genoeg gaan gaan. Gelukkig niet iets waar deze film last van heeft.

De film neemt duidelijk een risico door voor Brendan Fraser te gaan als hoofdperoson. Een acteurs die er normaal gesproken toch niet om bekend staat om een zware (no pun intended) dramatische film in zijn eentje te kunnen dragen. Hij weet zijn rol echter zeer sterk en overtuigend te spelen. Hij weet de rol zich geheel eigen te maken en vanaf het eerste moment dat hij in beeld komt weet hij je mee te nemen in zijn wereld en om zijn personage te laten werken.

Minstens zo indrukwekkend zijn de bijrollen in deze film. Eigenlijk vaalt niemand uit de toom, maar het zijn met name ook Hong Chau en Sadie Sink die indruk weten te maken, al was het schrijfwerk voor Sadie Sink haar personage af en toe wel wat ongelukkig. Het lukt de film niet goed om haar een centrale rol in de film te kunnen geven, ondanks dat het personage wel degelijk belangrijk is voor het uiteindelijke verhaal van de hoofdpersoon.

Interessant en sterk genoeg

Qua acteerwerk hoe dan ook een film die enorm aan te bevelen valt. Het verhaal laat echter hier en daar wel wat steekjes vallen waardoor het nooit de meest sterke film weet te worden wanneer het op drama en alle bijbehorende emoties aankomt.

Het blijft hierbij gelukkig nog wel altijd interessant genoeg om je aandacht vast te kunnen houden, al houdt de film, zeker in zijn tweede helft, wel degelijk nog altijd iets onbevredigends.

7/10

Bekijk trailer