Filmrecensie: Downton Abbey: A New Era (2022) Geregisseerd door Simon Curtis


Het is wat lastig om de vinger erop te leggen wat "Downton Abbey" zo'n geweldige serie om te kijken maakt. Wellicht omdat het juist een serie is die eigenlijk niet meer van deze tijd is. Het is verfrissend hoe het een ouderwetse benadering neemt en qua verhaal en personages eigenlijk meer een soap is die je iedere week wil kijken en die buitengewoon goed gemaakt en geacteerd is. De eerste "Downton Abbey" film wist dit gevoel ook goed vast te houden, terwijl deze tweede film je meer voorbereid probeert te krijgen op een nieuwer tijdperk. Ik snap het. De acteurs worden allemaal een jaartje ouder, dus hoe geloofwaardig is het dat het constant maar vast zou willen blijven houden aan allemaal maar de jaren van de vroege 20e eeuw. Maar daar waar de personages klaar lijken te zijn voor een tijdperk, ben ik dat zeker nog niet. Dat gevoel heeft deze film ook niet weten te veranderen.

Een wat andere sfeer

Je zou kunnen zeggen dat de hoofdreden waarom deze film lang niet zo sterk als de serie en eerste film werkt, is omdat het niet hetzelfde gevoel weet te creëren. Het concept van de film en het feit dat het zich ook voor een groot gedeelte in Frankrijk afspeel zorgt voor een andere sfeer.

Deze veranderingen zouden ook allemaal net even iets beter te toleren zijn geweest als ze gerechtvaardig zouden voelen, door de film iets te geven. Uiteindelijk mist het verhaal daar toch wel gewichtigheid voor. Het is allemaal niet erg groots en slechts een handjevol van de vele personages maken ook interessante ontwikkelingen door.

Vooral over zijn hogere klasse

Eén van de grootste krachten van "Downton Abbey" is ook altijd gwweest dat het zowel goed op de hogere klasse als lagere klasse (de bedienden)  weet te concentreren. De grote contrasten maken zaken vaak anorm interessant en zijn dan ook contrasten die elkaar weten te versterken. In deze film is die balans toch wat zoek, aangezien het wel erg veel over de hogere klasse gaat. Het is dan ook wat eentonig soms, al helpt het absoluut gelukkig wel dat de hogere klasse in deze film bestaat uit personen die enorm verschillend van elkaar zijn.

Personages weten het levendig te houden

Het is dan zeer zeker ook geen vervelend of slechte genrefilm om te kijken. Nee, het blijft zeker meer dan prima.

Zijn personages weten dingen levendig te houden, ook al gebeurt er misschien verder niet enorm veel in het verhaal bij wijlen. De sfeer, ondanks dat deze dus niet zo goed is als in de serie, is nog altijd heerlijk en zeer goed neergezet. Er zijn veel Jane Austen films die het vaak niet lukt om zo'n treffende en effectieve ouderwetse Britse sfeer op een groot landgoed neer te zetten

Uitermate knap gemaakt

Een film als deze profiteerd natuurlijk ook enorm van zijn acteurs. Het zijn immers ook de acteurs die de film dragen, aangezien het voor een zeer groot gdeelte op zijn dialogen is gebouwd.  

Het is geen verrassing dat het de acteurs lijkt om de film te dragen. Iederen is werkelijk perfect gecast, met uiteraard nog altijd Maggie Smith als groot middelpunt. 

Het voelt allemaal al zo enorm normaal en vanzelfsprekkend, ook qua bijvoorbeeld zijn sets en kostuums, dat de film waarschijnlijk geen grote prijzen zal gaan pakken, maar vergis je niet. Het is allemaal uitermate knap gemaakt, van aankleding tot aan het acteerwerk.

Niet zo goed als de serie, maar het kijken waard

Zeker niet zo indrukwekkend als de serie, maar nog altijd meer dan vermakkelijk en zeer knap gemaakt! Ondanks dat ik vooralsnog geen grote fan ben van sommige transities die plaats lijken te gaan vinden, ben ik toch erg benieuwd hoe een eventueel derde film dingen verder op zal gaan pakken.

7/10


Bekijk trailer