.jpg)
De nieuwe verfilming van Emily Brontë’s klassieker Wuthering Heights (2026) ligt onder vuur. De casting van Jacob Elordi als Heathcliff en Margot Robbie als Catherine roept felle reacties op, met beschuldigingen van whitewashing en het negeren van de historische context. Regisseur Thomas Vinterberg verdedigt zich echter: “Dit is een artistieke interpretatie, geen letterlijke kopie van het boek.”
Waarom is er controverse?
In de roman wordt Heathcliff beschreven als een “dark-skinned outsider”. Critici wijzen erop dat Jacob Elordi, bekend van Euphoria en Saltburn, niet aansluit bij deze beschrijving. Volgens tegenstanders is dit een gemiste kans om een acteur met een niet-witte achtergrond een iconische rol te geven.
Ook de keuze voor Margot Robbie als Catherine zorgt voor discussie. In Brontë’s boek is Catherine een jonge vrouw die in een beklemmende omgeving volwassen wordt. Robbie, inmiddels 35, wordt door sommigen als te volwassen beschouwd voor de rol.
Reactie van de regisseur
Regisseur Thomas Vinterberg, bekend van Another Round, benadrukt dat zijn film een creatieve herinterpretatie is:
“Wuthering Heights is voor mij geen historisch kostuumdrama, maar een verhaal over obsessieve liefde en vernietigende passie. Jacob en Margot belichamen precies de intensiteit die ik zocht.”
Hij stelt dat de film trouw wil blijven aan de emotionele kern van het verhaal, niet aan uiterlijke details of historische precisie.
Reacties van publiek en experts
De reacties zijn verdeeld:
-
Brontë-lezers en literaire fans verwijten de makers dat ze de diversiteit en sociale thema’s uit het boek onvoldoende respecteren.
-
Voorstanders zien juist voordelen in het casten van grote sterren, omdat dit een jonger publiek kan aanspreken.
-
Academici wijzen op de symbolische betekenis van Heathcliff’s outsiderpositie, die in de roman nadrukkelijk verweven is met zijn afkomst en uiterlijk.
Impact op de film
De controverse kan de film ironisch genoeg meer zichtbaarheid geven. Discussies over representatie en casting spelen een steeds grotere rol in de hedendaagse filmwereld en bepalen vaak mede het succes van een productie.
Wuthering Heights (2026) gaat volgend jaar in december wereldwijd in première en wordt door de studio gepositioneerd als een serieuze Oscarkandidaat. Het is nog de vraag of de discussie over de casting een obstakel vormt of juist bijdraagt aan de aandacht voor de film.
Conclusie
De verfilming van Wuthering Heights maakt duidelijk dat castingkeuzes meer zijn dan een praktische beslissing. Ze raken aan actuele debatten over diversiteit, representatie en authenticiteit in de filmindustrie.
Of Jacob Elordi en Margot Robbie erin slagen de iconische personages recht te doen, zal pas blijken zodra de film in de bioscopen draait. Eén ding staat vast: deze versie van Brontë’s klassieker zorgt al voor discussie nog voor de eerste beelden zijn verschenen.
