Filmrecensie: Hocus Pocus 2 (2022) Geregisseerd door Anne Fletcher
Ondanks dat de eerste "Hocus Pocus" film uit 1993 een erg leuke film is die ik ook vrij vaak heb gezien ga ik hier echt niet zitten doen alsof het ook een hele goede film was. Meer een cult-klassieker dan daadwerkelijk een klassieker wegens zijn enorm hoge kwaliteit. Wat dat betreft lag de lat voor deze vervolgfilm ook niet enorm hoog, maar toch slaagt dit vevolg er nooit goed in om het niveau van de eerste film te halen.
Weinig creatief
Meest teleurstellende aan de film is hoe ongelooflijk weinig creativiteit het tentoonspreidt. Het komt er eigenlijk voornamelijk dan ook op neer dat het een herhaling van zetten uit de eerste film is. Er ontbreekt een goed verhaal waardoor dingen zich ooit goed of leuk kunnen ontwikkelen. Het is enorm rechtlijnig met zijn verhaal en benadering, waardoor het niet enorm oppervlakkig en simplistisch blijft, maar ook niet enorm leuk om te kijken.Zowel teleurstellend voor de fans van het origineel als voor de nieuwe kijker
Doordat de film voornamelijk een herhaling van zetten uit de eerste film is, is de film teleurstellend voor de liefhebbers van het origineel, maar ook voor wie totaal niet bekend is met de eerste film, is deze film geen hele geslaagde om te kijken.
Doordat het verhaal enorm simpel wordt gehouden is het ook lastig om je er goed verbonden mee te voelen. Het is slordig en wat lui hoe de film lijkt te denken dat het concept van '3 heksen die los rondlopen in de moderne wereld' genoeg is om interessant te zijn en vermaak te bieden. Over het hoe, wat en waarom van alles lijkt verder weinig nagedacht. Zo is het, wanneer je er op terugkijkt, niet eens echt duidelijk waarom de Sanderson zussen zo'n enorm gevaar zouden vormen voor onze wereld zouden zijn en waarom ze gestopt zouden moeten worden. Heel veel meer dan op hun bezemstelen vliegen en af en toe wat zingen doen ze echt niet. Logischerwijs is er van spanning dan ook werkelijk nooit sprake, evenmin als van goede horror.
Ja, ik begrijp dat het een film is die voornamelijk is gericht op jonge kijkers, maar om dan maar helemaal niets met horror te doen, terwijl dit overduidelijk verder wel een typische Halloween film is qua concept en sfeer, is wel wat jammerlijk.
Sanderson zussen blijven fris als altijd
Ondanks dat de film wat nutteloos voelt, ben ik toch blij dat de Sanderson zusters zijn teruggekeerd. Ja, ondanks dat ze wel erg weinig te doen krijgen in deze film is het nog altijd leuk om Bette Midler, Sarah Jessica Parker en Kathy Najimy opnieuw samen op het scherm te zien. Het is ongelooflijk hoe er geen dag verstreken lijkt te zijn sinds ze in 1993 voor het laatst samen te zien waren in hun rol als de Sanderson zussen.
Ze lijken niet alleen nauwelijks een dag ouder geworden te zijn, maar van de oude chemie is ook nog altijd sprake. Het blijven vermakelijke personages, ondanks dat ik de film als geheel niet enorm vermakelijk kan noemen. Ik had ze dan ook absoluut een meer glorieuze terugkeer gegund. Het voelt te veel alsof de film te vaak geen idee had wat te doen en daarom uiteindelijk ook maar zo min mogelijk had gedaan. De werkelijkheid zal ongetwijfeld aners zijn geweest, maar het lijkt er niet op alsof er überhaupt enorm veel moeite in de film was gestoken.
Weinig aansprekende nieuwe personages
Doordat de film ook voornamelijk bouwt op de terugkeer van de Sanderson zusters, worden de andere personages ook enorm naar de achtergrond gedrukt. Aan de ene kant is dat echt niet erg, maar aan de andere kant is het ook wel aardig funest voor het verhaal, aangezien andere personages ook wel degelijk een essentiele rol in het verhaal spelen.
Ik kan alleen echt niet zeggen dat ook maar één van de nieuwe personages goed is ontwikkeld. Ze worden totaal niet goed opgebouwd, waardoor het erg lastig wordt gemaakt om ooit om ze te kunnen geven en er geïnteresseerd in te raken. Het helpt ook zeker niet dat ze gespeeld worden door weinig imponerende acteurs.
Weinig imponerend
Een veel te simplistische en dan ook weinig imponerende film. Qua creativieit, verhaal en vermaak heeft de film weinig te bieden. De terugkeer van Bette Midler, Sarah Jessica Parker en Kathy Najimy is het meest positieve aan de film en eigenlijk ook het enige wat het nog enigszins oké om te kijken maakt.
5/10
Bekijk trailer
