Filmrecensie: Just One Kiss (2022) Geregisseerd door Jeff Beesley


Kijk, romantische films waarin elkaars tegenpolen zich tot elkaar aangetrokken voelen zijn natuurlijk absoluut niet zeldzaam, maar films waarin twee mensen die totaal niets met elkaar gemeen hebben samenkomen zijn van een totaal ander kaliber.

Geen goed uitgangspunt

Hoe leuk is het om mensen die elkaar niet eens lijken te mogen langzaamaan een romance te zien starten? Niet bijster leuk. In ieder geval zeker niet in deze film. De casting, hoe de twee geforceerd samen worden gebracht, de andere verhaallijnen. Nee, de film zit simpelweg niet heel sterk in elkaar. 

Het geeft de film zelfs een ietwat ongemakkelijk gevoel. Niet alleen lijken de twee hoofdpersonen totaal niet bij elkaar te passen, beiden ljken ook nog eens totaal niet klaar voor een relatie omdat ze ieder nog eerst dingen uit hun verleden af moeten sluiten. Allemaal dingen die zeker niet ongebruikelijk zijn in een romatische film, maar de manier hoe deze film ermee omgaat maakt het meer tot een drama, terwijl de stijl van de film nog wel altijd roept dat dit een lieve en leuke genrefilm denkt te zijn.

Slecht gecast

Misschien dat de personages- en daarmee ook het verhaal, wat beter hadden kunnen werken wanneer de casting iets beter geweest zou zijn. Niet per se iets mis met Krysta Rodriguez, maar groter probleem is Santino Fontana. Niet alleen is er totaal geen chemie tussen de twee, maar de film wil ons ook doen geloven dat Fontana een enorme playboy is, waar half Brooklyn al eens mee gedate heeft, terijl hij eruit ziet als je saaie buurman met een kantoorbaan, zonder enige charisma. 

Niet bepaald geloofwaardig, waarbij de film je ook nog eens weinig reden geeft om ooit om de twee hoofdpersonages te kunnen geven, laat staan dat je vurig hoopt dat ze tegen het einde van de film samen zullen komen om nog lang en gelukkig samen te leven. Je weet dat je als film een probleem hebt wanneer de emoties en gedachtes van de 'kwaadaardige' ex gemakkelijker en beter kunt volgen dan die van zijn twee hoofdpersonages.

Geen goede doelgroep voor de film

Het probleem is niet zozeer dat de film niet goed lijkt te weten wat het precies wil zijn, maar dat het gewoonweg geen idee heeft wat het is. De film probeert constant lief en 'knuffelbaar' over te komen, terwijl het verhaal werkelijk niets te bieden heeft waardoor dit ook enigzins effectief weet te werken. De film is daardoor nooit leuk en ook totaal niet effectief als een romantische film.

Het is daardoor ook lastig te zeggen voor wie deze film is bedoeld, al is het iets minder lastig om te zeggen voor wie deze film wel leuk en goed zou zijn: werkelijk niemand. Niet om al te negatief te klinken, er zijn immers uiteraard veel en veel slechtere films gemaakt, maar dat neemt allemaal niet weg dat deze film niets sterk of leuk genoeg weet te doen waardoor deze alsnog enigzins goed om te kijken zou zijn, voor wie dan ook.

Verder niet slecht gemaakt

Technisch gezien zit de film gelukkig verder niet heel slecht of vervelend in elkaar. De film ziet er zeker niet goedkoop uit en het is ook wel weer eens prettig om een meer stadse en donkere sfeer in een Hallmark Channel te zien, al draagt dit allemaal dus verder niet heel erg bij aan het realisme.

Het tempo is wel vrij aardig, waardoor je je gelukkig ook nooit te snel aan de gebrekkige kwaliteit van de elementen uit het verhaal kunt gaan storen.

Niet de moeite waard

Nee, absoluut niet de moeite waard. Zelfs niet wanneer je in de stemming bent voor iets enorm simpels of veiligs. Geen goede romantiek, geen goede emoties en al helemaal niet leuk om te kijken. Gelukkig blijft Hallmark Channel altijd genoeg andere alternatieven bieden die wel beter om te kijken zijn, al hoef je er voor echte kwaliteit en originaliteit natuurlijk nooit te zijn.

4/10


Bekijk trailer