Recensie: Hawkeye - Aflevering 6: So This Is Christmas?
Met deze laatste aflevering eindigt "Hawkeye" niet met een klapper, maar wel in stijl.
Van een laatste aflevering kun je altijd verwachten dat het dingen goed af weet te ronden en samen te brengen. Dat is ook iets waar deze aflevering redelijk in weet te slagen, waarbij het nooit voelt als het ook iets extra's probeert te doen. Net dat stapje maar, of net even die ene verrassing die alles op zijn kop gooit. De aflevering weet dit helaas niet te bieden, maar blijft hierbij wel vrijwel volledig in toon met de rest van de serie, die qua verhaal en hoe dingen zich ontwikkelen wel erg braaf en voorspelbaar is gebleven.
Toch zijn er ook nog wat elementen in deze aflevering waardoor het ietwat afwijkt van de andere eerdere afleveringen. Zo is het qua humor opeens wel erg kinderachtig soms, alsof de makers van de serie hadden besloten om maar zoveel mogelijk gekkigheid uit te halen, omdat dit toch de laatste aflevering was. Het gaat uiteraard volledig ten koste van het realisme, helemaal wanneer Hawkeye en Kate met pijlen op de proppen komen die zelfs in een stripboek wat ongeloofwaardig lijken. Ik weet ook niet echt of 'gekke' pijlen hetgeen is waar het de liefhebbers van het personage om te doen is. Wellicht dat dezen dan ook wat meer op een diepere laag hadden gehoopt wat het personage betreft en een serie waarin hij volledig de schijnwerpers op zich gericht zou krijgen.
Het lijkt ook nog altijd wat vreemd dat een serie die zichzelf "Hawkeye" noemt er eigenlijk meer op gefocust is om nieuwe personages te introduceren en deze ook vaker wel dan niet de hoofdrol te laten spelen in een aflevering. Dit geldt met name voor Kate Bishop en Yelena Belova. Maar ik denk dat ik ook eindelijk begrijp wat de intentie van de makers van de serie was. Deze laatste aflevering maakt toch wel duidelijk dat Hawkeye/Clint Barton meer een soort van mentor gaat zijn voor jonge, nieuwe 'superhelden'. Een rol waarin hij wellicht ook meer interessants te doen gaat krijgen in komende Marvel projecten.
Qua afronding voelt het verhaal dan ook zeer zeker nog niet af. Meer de start van een nieuw begin. Dit is tegelijk ook wel iets wat toch enigzins zwak is aan de aflevering. Dingen worden in zekere zin echt wel afgerond en samengebracht, maar toch voelt vrijwel werkelijk niets als afgesloten. Het laat zo goed als alles nog helemaal open, wat de finale toch wel enigzins onbevredigend maakt.
Het voelt toch ook niet helemaal lekker dat aan de lopende band tracksuite mafia leden gedood worden. Tenminste, ik ga er toch echt vanuit dat het geraakt worden door een pijl of neergesabeld worden lastig te overleven is. Het zijn meer struikelende idioten dan kwaadaardige slechteriken in de serie, dus ik weet nog niet helemaal hoe ik me erbij voel dat de jonge Kate Bishop en gelauwerde held Hawkeye tal van deze lieden een vroegtijdig einde bezorgen.
Wanneer ik er objectief naar kijk zou ik zelfs willen zeggen dat deze laatste aflevering de minste uit de serie was. Om dit helemaal zeker te weten zou ik alle afleveringen eigenlijk weer eens opnieuw moeten kijken, maar ik kan niet echt zeggen dat de zin- of motivatie daarvoor erg hoog ligt, ondanks het feit dat de serie prima vermaak maakt. Het is ook werkelijk een serie die nooit slecht wordt om te kijken, maar echt iets bijzonders of verrassend weet het eigenlijk nooit te bieden. Vermakeljk en oke om het gat tussen komende Marvel films op te vullen, maar zeker niets wat de geschiedenisboeken in zal gaan of iets wat een absolute must om te kijken is. Zelfs niet voor de meest fanatieke Marvel liefhebber.
7/10
