Filmrecensie: Kate (2021) Geregisseerd door Cedric Nicolas-Troyan

 


Netflix, net als alle andere grote streamingplatforms, zal toch wel een beetje op moeten gaan passen dat hun originele films niet bekend gaan staan als de hedendaagse 'rechtstreeks naar video' rommel. Films die niet goed genoeg voor de bios zijn en daarom maar direct voor thuisgebruik worden uitgegeven. Want ondanks dat het films zijn die origineel voor Netflix zijn gemaakt, zijn de films zelf vaak verre van origineel te noemen. "Kate" is hierin helaas geen uitzondering te noemen.

Niet iets te bekend allemaal

Je hoeft niet eens veel films te zien om te kunnen constateren dat het verhaal wel heel erg bekend aandoet. Wanneer je een film hebt over een huurmoordenaar die wil stoppen, weet je eigenlijk al wel welke richting het verhaal op zal gaan. Wat erger is, is dat het ook nog eens heel voorspelbaar verloopt. Je zal je tijdens het kijken van de film wellicht voelen alsof je voorspellende gaven hebt, maar het is toch echter de film zelf die alles op een weinig verrassende manier laat verlopen. 

Wanneer je er achteraf op terug zal kijken, is het verhaal ook nog eens iets dat behoorlijk veel gaten vertoont. Het is tegelijk ook iets wat je altijd min or meer voor lief moet nemen wanneer je dit soort actiefilms kijkt, maar dat zou echter geen reden voor de schrijver of schrijvers mogen zijn om maar overal mee weg te kunnen komen. Het komt behoorlijk gemakkeljk over allemaal.

Voldoende goede elementen

Toch ga ik absoluut niet volledig op deze film zitten haten. Integendeel zelfs. Wat de film met het verhaal verpest, weet het met een aantal andere elementen alsnog goed te maken. Zo is het verfrissend te noemen dat de film zich volledig in Japan afspeelt, wat de film toch een zekere moderne en prettige visuele stijl geeft. 

Het helpt ook absoluut dat de film duidelijk een behoorlijk budget te besteden had. De actiescènes zijn misschien nooit groots te noemen, spectaculair zijn ze gelukkig wel. De film is goed in beeld gebracht, inclusief de flitsende actiemomenten. Ik kan dan ook niet zeggen dat de film ooit verveelt.

De personages verdienden beter

Ergens verscholen in de film zit echt ook wel een goede film verstopt. De personages weten dit voornamelijk te verklappen. Het is ook jammer te noemen dat de personages het met deze film hebben moeten doen. Ze hadden meer in zich dan het verhaal uiteinelijk in ze naar buiten heeft kunnen brengen. Ik had best een andere film willen zien waarin de personages van Mary Elizabeth Winstead, Miku Patricia Martineau en Woody Harrelson de hoofdrollen vertolkten, in een verhaal dat meer aan zou spreken, met name qua originaliteit.

6/10


Bekijk trailer