Gil Gerard, voluit Gilbert Cyril Gerard, werd geboren op 23 januari 1943 in Little Rock, Arkansas. Hij groeide op in een doorsnee Amerikaans gezin en leek aanvankelijk geen voorbestemde weg richting Hollywood te volgen. Toch trok het toneel en de camera hem onvermijdelijk aan. Na omzwervingen langs opleidingen en theaterproducties besloot hij eind jaren zestig zijn geluk te beproeven in New York.
Van commercials naar cultstatus
Zoals zovelen begon Gerard zijn carrière bescheiden: reclamespots, kleine televisierollen en gastoptredens in soapseries en misdaaddrama’s. Het waren jaren van doorzetten en wachten, totdat in 1979 alles veranderde.
Dat jaar werd hij gecast als Captain William “Buck” Rogers, een astronaut die na eeuwenlange cryonische slaap ontwaakt in een futuristische wereld. Wat begon als een televisiefilm groeide uit tot de serie Buck Rogers in the 25th Century — een mix van sciencefiction, avontuur en optimisme die perfect aansloot bij het tijdperk na Star Wars.
Buck Rogers en een generatie kijkers
Als Buck Rogers belichaamde Gil Gerard de held die toegankelijk bleef: stoer maar ironisch, menselijk in een onmenselijk verre toekomst. De serie liep twee seizoenen, maar de impact reikte veel verder. Voor talloze kijkers werd Gerard hét gezicht van televisiesciencefiction aan het begin van de jaren tachtig.
Hoewel hij later toegaf dat de rol soms als een keurslijf voelde, erkende hij ook de betekenis ervan. Buck Rogers opende deuren, maar bepaalde ook blijvend hoe het publiek hem zag — als de man die ons meenam naar de 25e eeuw.
Meer dan één rol
Na Buck Rogers bleef Gerard actief in film en televisie. Hij speelde onder meer in Airport ’77 en had terugkerende rollen in series als Sidekicks en Days of Our Lives. Ook verscheen hij regelmatig op sciencefiction-conventies, waar hij met zichtbaar plezier in contact bleef met fans die hem decennia later nog steeds wisten te vinden.
Een afscheid in stilte
Gil Gerard overleed op 16 december 2025, op 82-jarige leeftijd, na een korte strijd tegen een zeldzame en agressieve vorm van kanker. Zijn overlijden kwam voor velen onverwacht, mede omdat hij zijn ziekte grotendeels buiten de publiciteit hield.
In zijn laatste woorden, gedeeld door zijn vrouw Janet, keek hij terug op een leven zonder bitterheid: dankbaar voor kansen, liefde en ervaringen. Het was een afscheid zonder drama, passend bij een man die liever vooruitkeek dan achterom.
De nalatenschap van een ruimteheld
Gil Gerard zal voor altijd verbonden blijven aan Buck Rogers, maar zijn werk vertegenwoordigt iets groters: een tijd waarin televisie nog durfde te dromen over de toekomst. Zijn Buck Rogers was geen afstandelijke superheld, maar iemand die — net als de kijker — zijn weg moest vinden in een onbekende wereld.
Die herkenbaarheid maakt zijn werk tijdloos.
Tot voorbij de sterren
Met het overlijden van Gil Gerard verliest de entertainmentwereld een acteur die een generatie liet geloven in de toekomst, in avontuur en in het idee dat zelfs in het jaar 2491 menselijkheid overeind blijft.
Rust zacht, Buck Rogers. De toekomst die je liet zien, leeft voort.
